De oude taal van Duiven

De oude taal van Duiven

De olde taal van Duu:ve

Meer dan tienduizend woorden telt het nieuwe Duivens woordenboek. Voor het eerst is de oude taal van Duiven door de broers  Theo en Henk Janssen vastgelegd in boekvorm.

Het Duivens is een versie van de Liemerse streektaal. Die maakt deel uit van het Kleverlands, dat gesproken wordt in Zuid-Gelderland, Noord-Limburg en in een groot gebied over de Duitse grens, tot Duisburg aan toe. Dit boek geeft een lijst van ruim tienduizend Duivense woorden, met veel op z’n Duivens uitgesproken namen van rivieren, landen, steden, dorpen en families.

Hoeveel Duivenaren, jong en oud, spreken er nu nog Duivens?

Ouderen onder de Duivense bevolking zal het een plezier doen dat hun taaleigen beschreven is in dit boek. Jongeren kunnen er zo kennis van nemen en er respect voor krijgen. "Het zou mooi zijn als het boek de waardering van jong voor oud bevordert en de onderlinge band verstrekt", vertelt auteur Teho Janssen. "Hoe dan ook, een aardig woordje Duivens spreken kan nooit kwaad".

Daarom hier alvast een paar goed bruikbare woorden. Naast blaag en blagen als de gewone, neutrale woorden voor ‘kind’ en ‘kinderen’ heeft het Duivens voor kleintjes kooswoorden als – lach niet – drölleke en scheetje, dat trouwens in het Algemeen Nederlands ook wel voor een baby gebruikt wordt. En verder krumelke, krösselke, klein ding, pöpke, deerntje, jungske en het vertederend bedoelde duvelke. In schril contrast hiermee staan afwijzende woorden om lastige pubers mee aan te duiden, zoals het wanhopig klinkende vedommelingskop of verekkeling. In Duiven zijn ze kennelijk nodig en nuttig. Waarom zouden ze anders bestaan?